کارگروه شرق تعداد بازدید: ۵۴۳ (۱۳۹۷/۰۵/۲۱)
کارخانجات سیمان واقع در خطّۀ شرق ایران محصول‌شان را به دو بازار اصلی صادر می‌کنند : افغانستان و پاکستان .
بنیۀ تولیدی صنعت سیمان افغانستان به حدی ضعیف است که حجم تولید تنها کارخانۀ سیمان این کشور ، غُری ، که در بهترین حالت می تواند حداکثر 15 هزار تن سیمان در ماه تولید کند به هیچ وجه کفاف نیازهای داخلی را نمی دهد و برای همین ، افغان‌ها مابقی نیازشان را از کشورهای تاجیکستان ، پاکستان و ایران تامین می‌کنند . مضافاً اینکه ، کارخانۀ غُری که در ولایت بَغلان واقع شده تا نزدیکترین مرز ایران ( تایباد ) قریب به 1050کیلومتر فاصله دارد و طبیعتاً ، برای مشتریان افغان ، واردات سیمان از ایران از هر نظر به صرفه تر است .
پاکستان ، گرچه از اصلی ترین رقبای سیمان ایران در حوزۀ دریای عمّان ، و خود از بزرگترین صادرکنندگان سیمان در جهان است ، از ایران ، سیمان وارد می‌کند . دلیل این امر آنست که استان بلوچستان پاکستان ( که تمام 959 کیلومتر مرز مشترک این کشور با ایران را در خود جای داده) هیچ کارخانۀ سیمانی ندارد . این موضوع ، در کنار هزینۀ بالای سوخت ( و نتیجتاً حمل و نقل ) در پاکستان ، موجب شده تا استان بلوچستان مایحتاج سیمان خود را از ایران تامین کند .
تعیین کف قیمت‌های سیمان صادره به افغانستان و نیز بررسی نحوۀ رقابت با صادرکنندگان پاکستانی محور اصلی فعالیت‌های کارگروه شرق است . از این گذشته ، در جلسات این کارگروه ، آخرین تغییر و تحولّات بازار ساخت و ساز افغانستان و نیز قوانین و سیاستهای فرادستی نیز مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند.
اعضای این کارگروه عبارتند از : شرکتهای سیمان زابل ، باقران بیرجند ، قائن ، مجدخواف ، غرب آسیا ، زاوۀ تربت ، شرق و سیمان بجنورد